Recenzja książki "Medytacja w życiu codziennym" Macieja Wielobób

„Medytacja w życiu codziennym”

Autor Maciej Wielobób

@Wydawnictwo Sensus

Któż z nas nie pragnie duchowej wolności, wolnej od podziałów i dogmatów?

Któż z nas nie poszukuje równowagi pomiędzy życiem wewnętrznym, a zewnętrznym; pomiędzy życiem społecznym, rodzinnym i zawodowym?

Właśnie dla tych osób przeznaczona jest książka Macieja Wieloboba, to znaczy dla każdego.

Napisana w bardzo przyjaznym i przystępnym języku, co dla tematyki, podjętej przez autora jest bardzo ważne. Forma przekazu jest uporządkowana i podzielona w sposób, który pozwala Czytelnikowi na dobrą chwilę relaksu i przyjmowania informacji w sposób klarowny, bez koncentrowania się tylko i wyłącznie na jednym obranym światopoglądzie. 

Wręcz przeciwnie, dla osób, które interesują się lepszym światem, społeczeństwem, które niesie ze sobą poszanowanie dla otoczenia, świata przyrody i zwierząt rozszerza ona wizję jeszcze większej przynależności do jednego świata. Świata, który nie uznaje podziału ludzi na religie, przynależność rasową, zajmowaną w społeczeństwie pozycję, wierzących czy nie wierzących,  czy też kolor skóry. Ten świat nie dzieli, on łączy. A to wielkie i bardzo skomplikowane zadanie. 

 

Bo jak pisze autor: „ Jeśli chcesz Prawdy tak bardzo jak tonący chce powietrza, zrealizujesz ją w jedną sekundę.” Ale któż chce prawdy tak bardzo? „ – no właśnie.

 

Wielu z nas poszukuje idealnej recepty na zdrowe, szczęśliwe i harmonijne życie. Człowiek posiada w swojej psychice, w doświadczaniu własnego JA, naturalną gotowość do poszukiwania, do zgłębiania fundamentalnych pytań związanych z naszym pochodzeniem, genezą i funkcjonowaniem. I to jest proces zupełnie naturalny.

W tej książce znajdziemy kilka podpowiedzi, które może niektórym posłużą jako o d p o w i e d z i na zadawane od dawna pytania.

Autor zatroszczył się nie tylko o duchową stronę życia Czytelnika, ale w wydzielonej części zamieścił również praktyczne ćwiczenia, poprawiające naszą koncentrację i kondycję fizyczną. Właśnie ta część książki sprawia, że podczas czytania możemy zrobić kilka relaksujących ćwiczeń i na chwilę oderwać myśli od jakiegokolwiek napięcia. Po prostu być i czuć własne ciało. Dać mu odpocząć.

Każdemu, kto sięgnie po tę książkę, z takich czy innych powodów, podpowiadam zapoznanie się z idealną przypowieścią z książki Bolesława Prusa „Faraon”  na temat modlitwy. Naprawdę polecam i uważam, że każdy powinien ją przeczytać.

W dzisiejszych czasach  wszyscy zauważamy tendencję aby unikać tych tematów, nie mówić o Bogu, bo to niemodne, nie na czasie, staroświeckie. A przecież nie można uciec od poszukiwania odpowiedzi na nurtujące każdego człowieka pytania. Nie poszukując, nie odnajdziemy prawdy; każdy swojej własnej, a tym samym nie odnajdziemy samego siebie.

W przekazach różnych tradycji religijnych zauważyć można różnice formy  przekazu, to fakt, ale przecież sam przekaz od wieków pozostaje niezmienny, bez względu na uwarunkowania kulturowe. Niezależnie od wyznania, w każdej religii poszukujemy objaśnienia zawiłości starożytnych tekstów; tak samo w każdej religii jest miejsce na zadawanie pytań, rozwiewania wątpliwości czy też dyskusję.

Książka mówi o tolerancji religijnej i wzajemnym poszanowaniu drugiego człowieka bez względu na jego różnorodność religijną. Podkreśla  uniwersalność pewnych prawd i ideałów religijnych. Wskazuje na wagę odnalezienia wspólnych elementów w życiu ludzi,  a nie poszukiwania różnic.

Wielu z nas, w obecnych czasach nie rozumie dlaczego ludzie dzielą się zamiast łączyć? Dlaczego konkurują ze sobą zamiast współpracować? Obecny świat przepełniony jest  rywalizacją, podziałami religijnymi, konfliktami, zamachami.  W tym świecie, w którym dominują  animozje na tle ekonomicznym i politycznym, powinniśmy dążyć do poszukiwania odpowiedzi na wszystkie pytania, a przede wszystkim do poszukiwania jedności; jedności ludzi na całym świecie. Poszukiwania rozwiązań, które do tej jedności doprowadzą. 

Mój ulubiony cytat z tej książki brzmi: „Jeśli cel stworzenia mógłby zostać osiągnięty przez Anioły, Bóg nie stwarzałby człowieka”.