Recenzja książki "Niewolnicy III Rzeszy z literą P - Polacy na robotach przymusowych w latach 1939 - 1945" Arno Giese

"Niewolnicy III Rzeszy z literą P
  Polacy na robotach przymusowych w latach 1939 - 1945"
Autor: Arno Giese
Wydawnictwo: Psychoskok
 Data premiery: 2019-05-15 

Arno Giese zaliczany jest do autorów, którym spuścizna narodowa, kultura i tradycja nie są obojętne.  Za swoją pracę publicystyczną, działalność charytatywną oraz pracę na rzecz niemiecko – polskiego pojednania  otrzymał wyróżnienie  Krzyżem Kawalerskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej w roku 2007,   a w roku 2009  Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego Rzeczypospolitej Polskiej Bogusław Zdrojewski uhonorował Arno Giese odznaką honorową Zasłużony dla Kultury Polskiej.

Każdy kto przeżył II wojnę światową, by zostać później skonfrontowany z jej dramatycznymi skutkami, nosi w sobie głębokie rany. Rany, które już nigdy się nie zagoją.

Arno Giese przekazuje nam nie tylko szacunek dla skromnych bohaterów. On przekazuje nam również brzemienną prawdę dotyczącą samego przebaczenia i jego istoty. 

W okresie II wojny światowej fala wylanego na świecie zła, była tak ogromna, że nie ma sposobu ani pocieszenia, ani odnalezienia ukojenia w zapomnieniu. Nie można, ponieważ tego nie sposób zapomnieć. Tak, pokolenie, które przeżyło te okrutne lata, nigdy nie zapomni, a tematy te należą do najtrudniejszych na świecie. 

Żadna inna wojna nie pochłonęła tylu istnień ludzkich, a Arno Giese autor książki  „Niewolnicy III Rzeszy z literą P” niesie światu przesłanie, aby historia II wojny światowej potraktowana była jako memento i ostrzeżenie. Z wielką pokorą stara się budować mosty pomiędzy ludźmi, pomiędzy narodami.

Sam autor rozpoczyna tę książkę słowami:

„Szanowny Czytelniku!

To nie jest łatwa książka. To chyba jedna z najtrudniejszych książek, jakie w ogóle postanowiłem napisać.” 

W książce zgromadził i opracował obszerny materiał historyczny, tłumacząc niektóre dokumenty samodzielnie lub przedstawiając je w formie już przetłumaczonej, bez ingerencji w tłumaczenie, chcąc zachować oryginalny kontekst. 

Niektóre z tych jakże ważnych dla historii dokumentów, wykorzystywane były dla różnych celów i instytucji; między innymi dla Trybunału Wojskowego w Norymberdze.

Mnogość suchych faktów przedstawiona  jest w sposób skrupulatny, dokładny i precyzyjny. W swojej ocenie autor pozostaje surowy, pozostawiając Czytelnika z pytaniem: co mówią na to nasze sumienia? Jak rozliczymy miniony czas? 

Zapoznając się z prawdziwymi i autentycznymi relacjami i wspomnieniami z pierwszej ręki, konfrontujemy się z historiami  ludzi, których życiorysy ukształtowane zostały przez okrutny los wojny i straszliwej okupacji.

Poznajemy fakty nieznane i szokujące, które nikomu, kto tę książkę weźmie do ręki nie pozwolą na obojętność wobec tamtych czasów, tamtych wydarzeń.

Żadna inna wojna na świecie nie była przyczyną powstania dramatów ludzkich na taką skalę, jak to uczyniła ta wojna: II wojna światowa, która zaangażowała w konflikt tyle krajów na świecie, tyle potencjału ludzkiego i tyle sprzętu wojskowego, jak żadna inna.   

Żadna inna wojna nie pochłonęła tyle istnień ludzkich.

Przedstawienie  wydarzeń i faktów  sprzed 60 lat w sposób przerażający i odrażający, to prawda o wojnie. Pamięć o tamtych tragicznych i ciemnych kartach w historii, jesteśmy winni ofiarom – tym żyjącym i tym, którzy już od nas odeszli i nigdy już nie przemówią. To im należy się nasza pamięć, o tym co musieli przeżyć w latach 1939-1945. 

Myślę, że zamysł całej publikacji wspaniale oddają słowa prof. Karola Mariana Pospieszalskiego, na samym wstępie.  

  

Oto krótki wycinek:

„Przekazanie źródeł historycznych potomności jest sprawą świętą, historia jest bowiem akumulatorem narodowego doświadczenia i energii. Nakłada to na nas, żyjących świadków największej wojny i najpotworniejszej okupacji, szczególne obowiązki.

Nie wolno dopuścić, by choćby cząstkę dziejów narodu polskiego pokryła niepamięć.” 

Za udostępnienie książki do recenzji dziękuję Wydawnictwu Psychoskok.