Recenzja dla Wydawnictwa SZELEST "Dlaczego mnie zabiłaś" Andrzej Marek Grabowski

 "Dlaczego mnie zabiłaś"

Autor: Andrzej Marek Grabowski 

Wydawnictwo SZELEST 

Data premiery: 2022-08-03

Recenzja dla Wydawnictwa SZELEST "Dlaczego mnie zabiłeś" 

Andrzeja Marka Grabowskiego 

Czy można po śmierci uczestniczyć w śledztwie dotyczącym własnego morderstwa?

 

Marcela Mącka wychodząc tego feralnego dnia do pracy nawet nie przypuszczała, że za kilka godzin będzie uczestniczyć w śledztwie dotyczącym morderstwa… jej własnego morderstwa! Ktokolwiek teraz myśli, że coś ze mną jest nie tak, nie czytał zapewne książki Andrzeja Marka Grabowskiego: „Dlaczego mnie zabiłaś?”

W życiu przebrnęłam przez wiele pozycji z tego typu gatunków (kryminały, thrillery) i jak myślałam, że raczej ciężko będzie mnie zadziwić, tak tutaj poczułam naprawdę świeży powiew.

Choć powieść na pierwszy rzut oka zaczyna się powoli, są to tylko pozory, ponieważ akcja już po kilkunastu stronach nabiera tempa i nie zwalnia aż do końca. Narracja prowadzona jest w trzeciej osobie oraz z perspektywy denatki, która za punkt honoru podejmuje sobie odnalezienie własnego mordercy - zwłaszcza, że dzięki procedurom sądowym i przesunięciu się pochówku, ma trochę czasu nim trafi do raju.

Na pierwszy rzut oka całość prezentuje się niczym komedia kryminalna, jednak nie wiem czy było to zamysłem autora, czy po prostu ja zawsze doszukuję się drugiego dna, powieść porusza jakże delikatny temat życia, śmierci i „nieżycia” (jak nazywają swoją dalszą drogę zmarli w książce). Wizja życia pozagrobowego przedstawionego przez Andrzeja Grabowskiego jest zarazem piękna, smutna, a także okrutna. „Nieżycie” ma swoje zasady, od których nikt nie ucieknie, ale daje też wiele możliwości oraz możliwość zobaczenia tych, których nie ma już z nami, a których tak bardzo kochaliśmy. No i wstawka o 1984 i Orwellu - mistrzostwo!

Świetnie wykreowani bohaterowie, ich historie, oraz perypetie życiowe i nieżyciowe, sprawiły, że książkę wręcz pochłonęłam. Uroniłam też kilka razy łzy - np. czytając historię klasowej koleżanki Marceli - Marysi, która podobno zaginęła, a tak naprawdę została zamordowana, zaś jej ciało ukryte. Poruszający był także fragment o umarłych, zranionych przez najbliższych. Oczywiście w książce jest też dużo dobrego humoru, który sprawia, że cała historia nie jest tak przytłaczająca. A specjalne uznanie należy się Andrzejowi Grabowskiemu za wykreowanie postaci policjantów, tak różnych, ale jednocześnie tak realistycznych. Nie znajdziecie tutaj dwóch takich samych charakterów.

Czy zagadka morderstwa Marceli Mąckiej jest łatwa do rozwiązania? Zdecydowanie nie, miałam kilka swoich typów i niestety nie trafiłam zupełnie.

Jedyne do czego mam zastrzeżenia to chyba zakończenie, a raczej tempo z jakim na sam koniec została rozwiązana zagadka. Cała książka ma swój rytm, który czyta się bardzo dobrze, a koniec przychodzi trochę niespodziewanie. Jak na mój gust odrobinę za szybko. Uważam, też, że postać mordercy została potraktowana tak trochę na zasadzie - „ten zły”. Bez zbytniej analizy jego głębszej motywacji. Brakowało mi też takiego sprawiedliwego zakończenia wątku Marysi i Zosi, zwłaszcza, że sama końcówka książki to nie typowy „happy end” i przydałoby się, aby ktoś odnalazł ich ciała i tym samym dał szansę dostania się do raju.

Ale to tylko moje czepianie się, bo książka ze względu na całokształt jest pozycją obowiązkową dla miłośników kryminałów i też tych, którzy nie do końca w tym gatunku gustują. Jest to historia także o ludziach i ich codziennych dramatach: zdradzie, poszukiwaniu miłości, przyjaźni, rozczarowaniu i radości z ponownego spotkania.

Chętnie poczytałabym trochę więcej, o przygodach Marceli i komisarza Lipskiego.

Recenzje Darii :)